De belegger is nog vele jaren de weg naar de fondsen kwijt

Fortis Investments is niet meer. De Belgische fondsenboer is een ‘partner’ in BNP Paribas Investment Partners, het nummer vier in Europa en het nummer twaalf in de wereld. CEO Philippe Marchessaux spreekt voor het eerst met de Belgische pers. ‘De nood aan kapitaalbescherming is geen typisch Belgisch fenomeen meer.’ 

BNP Paribas Investment Partners heeft nog 200 beleggingsfondsen op zijn schappen. Dat is ongeveer een derde minder dan vijf jaar geleden. ‘We hebben de overlap weggewerkt en een vereenvoudiging van ons aanbod doorgevoerd’, zegt Marchessaux.

De Fransman nam in 2009 de leiding over BNP Paribas Investment Partners over en kreeg de taak de integratie van Fortis Investments en ABN AMRO Asset Management in goede banen te leiden. ‘Het was een overname bovenop een overname. Ik sta nog altijd verstomd dat niet meer klanten wegliepen. Maar het zijn niet zozeer de vermogensbeheerders die het vertrouwen van de beleggers zijn kwijtgeraakt. Ik stel een grote moeheid vast bij beleggers. Ze zijn het vertrouwen in de markt volledig kwijt.’


Is de integratie van Fortis Investments volledig rond?

Philippe Marchessaux: ‘Er zijn nog een aantal werven. Zo moeten er in 2012 nog wat fusies van fondsen gebeuren. We moeten nog wat prospectussen aanpassen en ons in orde brengen met alle regelgeving.’

‘De aanpassing van de IT-omgeving, heel belangrijk voor vermogensbeheer, neemt bovendien veel tijd in beslag.’


Hoe zit het met de klant? Is die kritischer geworden door de financiële crisis?

Marchessaux: ‘We hebben de nood aan kapitaalbescherming fors zien toenemen. Kapitaalbescherming is geen typisch Belgisch fenomeen meer, het is een typisch ‘retail’ fenomeen. De klanten zijn geschokt door de scherpe daling van de aandelenkoersen in 2008-2009 en, misschien nog meer, door de extreme volatiliteit op de markten. Mensen houden er niet van dat een aandeel in hun portefeuille ’s ochtends plus 10 procent noteert, en ’s avonds min 15 procent.’

‘De klanten willen zekerheid en voorspelbaarheid. Dat verklaart ook het grote succes van spaarboekjes en beleggingsverzekeringen. Het enige dat wij daar tegenover kunnen plaatsen zijn fondsen met kapitaalbescherming. Maar door de lage rente is het moeilijk om vandaag zulke producten te creëren.’


Krijg je überhaupt nog fondsen zonder kapitaalgarantie verkocht?

Marchessaux: ‘Toch wel. We zien veel interesse in fondsen met inflatiegelinkte obligaties (obligaties waarbij de coupon stijgt of daalt met de inflatie, red.).’


Nochtans waren de rendementen van die fondsen de voorbije jaren slecht. Ze zaten tjokvol Italiaans en Grieks papier.

Marchessaux: ‘Dat is enkel waar voor beleggingsfondsen met een focus op Europa. Maar er zijn evengoed beleggingsfondsen die wereldwijd investeren in geïndexeerd staatspapier. De markt voor inflatiegelinkte obligaties is niet erg efficiënt. Daardoor duiken er vaak buitenkansjes op.’


In België en in Europa zit nog altijd veel minder geld in beleggingsfondsen dan in 2006. Winnen de beheerders dat geld ooit nog terug?

Marchessaux: ‘Het zal nog lang duren vooraleer fondsen opnieuw zo populair zijn. We zullen eerst een aantal jaar zeer positieve rendementen moeten voorleggen. Tijdens een crisis is het verschil tussen een slechte en een goede beheerder dat die laatste minder negatieve rendementen voorlegt. Daar heeft de belegger weinig boodschap aan.’

‘Als het slecht gaat op de markten, verhuizen de mensen hun geld naar spaarproducten. Dat was na het uiteenspatten van de technologiezeepbel niet anders. Ik weet niet hoe de situatie in België was, maar in Frankrijk zijn de klanten pas in 2005 teruggekomen.’


U klinkt niet erg optimistisch over de toekomst van de fondsenindustrie.

Marchessaux: ‘Ik zie inderdaad veel uitdagingen, maar op lange termijn ben ik wel hoopvol. We moeten allemaal geld opzijzetten voor ons pensioen. Dat besef groeit bij iedereen meer dan ooit. En waar moeten we dat geld plaatsen?’

‘Er is een belangrijke rol weggelegd voor vermogensbeheerders. De diversificatie, de liquiditeit en de knowhow zijn onze belangrijkste troeven.’


De Europese regelgevers willen ‘kickbacks’ verbieden. Dat zijn de commissies die beheerders betalen aan distributeurs om hun fondsen in de etalage te zetten. Wat vindt u daarvan?

Marchessaux: ‘Ik denk dat het voldoende is transparant te zijn over de verdeling van de kosten: wie betaal je en voor welke dienstverlening. Natuurlijk hebben wij - vermogensbeheerders - winstmarges. Maar ik denk dat de mensen zouden verschieten hoe weinig.’

‘Ik vrees dat het afschaffen van kickbacks het einde van de open architectuur (fondsenverkoop via derden, red.) betekent. Distributeurs gaan volgens een eenvoudige logica te werk. Als we geen commissies betalen, zullen zij andere spaar- en beleggingsproducten aanbieden. Desnoods beginnen ze televisies te verdelen.’

‘In India is de fondsenindustrie ingestort, nadat de autoriteiten van de ene op de andere dag de kickbacks hadden afgeschaft. Het is niet in het belang van de klanten dat hun keuze beperkt wordt.’

 

Bron: De Tijd